Karakter<\/h3>\n\n- Bijzonder intelligent<\/li>\n
- Flexibel<\/li>\n
- Groot uithoudingsvermogen<\/li>\n
- Boordevol energie (buiten)<\/li>\n
- Gehoorzaam<\/li>\n
- Trouw<\/li>\n
- Onfeilbare Reukzin<\/li>\n
- Waakhond<\/li>\n
- evenwichtig\/zenuwvast<\/li>\n
- volkomen goedaardig<\/li>\n<\/ul>\n<\/td>\n
\nAlgemeen verschijningsbeeld<\/h3>\n\n- Gemiddeld groot stevig gebouwde gespierde hond<\/li>\n
- Robuuste kop \/ donkere neus \/ donkere ogen<\/li>\n
- Krachtige kaken<\/li>\n
- Krachtige \/ goed gespierde hals<\/li>\n
- Beharing stok \/ langhaar , kleur wit<\/li>\n
- Schofthoogte reu 60 tot 66 cm<\/li>\n
- Gewicht ongeveer 30 tot 40 kg<\/li>\n
- Schofthoogte teven 55 tot 60 cm<\/li>\n
- Gewicht ongeveer 22 tot 32 kg.<\/li>\n
- Gemiddelde leeftijd 13 jaar<\/li>\n<\/ul>\n<\/td>\n<\/tr>\n<\/tbody>\n<\/table>\n
Gezondheidsonderzoeken<\/h2>\n
In de loop der jaren is er veel veranderd in de fokkerij, als je het goed wilt doen doe je ook mee aan de trent van allerlei onderzoeken, je wilt als fokker graag een zo goed mogelijke hond afgeven aan de nieuwe eigenaar.
\nHeupdysplasie was altijd al een onderzoek die je moest doen om te mogen fokken, tegenwoordig is het ook een vereiste dat je op elleboogdysplasie test en dat er een MDR1 test wordt gedaan.<\/p>\n
Inmiddels worden onze honden ook allemaal getest op DM (degenerative myelopathy) en MH (malignant hyperthermia)<\/p>\n
Geschiedenis<\/h2>\n
![\"Geschiedenis](\"https:\/\/www.erijane.nl\/wp-content\/uploads\/sites\/22\/2014\/02\/5.1.2-geschiedenis.jpg\")
<\/a>De Duitse Herdershond is al een heel oud ras, wat gefokt is voor verschillende doeleinden. Max von Stephanitz verveelde zich toen hij bij een militaire oefening op wacht moest staan. Hij observeerde een herder in het Rijngebied die met zijn honden de kudde schapen aan het hoeden was. Hij raakte diep onder de indruk van wat hij daar zag.
\nDe honden die door een bevel of een armbeweging een reusachtige schaapskudde bijeen wisten te brengen en begeleiden van de ene naar de andere plaats. Max besloot zich te verdiepen in deze honden en wilde ermee gaan fokken. De honden die hij daar zag waren zo verschillend; verschillend in uiterlijk en kleur. Er waren ruwharige, langharige, kortharige en zelfs een krulharige honden.<\/p>\nEn zo waren er ook verschillende kleurslagen van gitzwart tot wit, geel, wolfsgrauw,bruin, gestroomd, gespikkeld of effen. In 1882 werd er op detentoonstelling in Hannover eentweetal Duitse Herders voortgebracht. De wit grijze reu Kirass en de witte reu Greiff geboren in 1879.In de 19e eeuw was het normaal dat er verschillende kleuren voorkwamen, de herders in deze tijd waren vrij klein en stevig gebouwd. De kennel van Max von Stephanitz werd opgericht in de buurt van Grafath en “Haholz-Wieshof” was de kennelnaam.In 1899 zag Max von Stephanitz een hond die hem erg aansprak, Hektor vom Linksrhein, werd gekocht voor het bedrag van 200 Mark.Hektor kreeg een nieuwe naam “Horand von Grafrath”.
\n![\"Max](\"https:\/\/www.erijane.nl\/wp-content\/uploads\/sites\/22\/2014\/02\/5.1.1-geschiedenis-236x300.jpg\")
<\/a>Horand von Grafrath werd als eerste hond in het stamboek ingeschreven en kreeg achter zijn naam SZ 1 Schafferhunde Zuchtbuch 1). Zo werd hij stamvader van alle Duitse Herders en Witte Duitse Herders. Want Horand werd onherroepelijk verbonden aan de witte genen. Dit wil zeggen dat de Witte Duitse Herder geen mutatie zijn. (Een Duitse Herder in de kleur wit kan alleen maar wit zijn doordat zijn voorvaderen het gen wit hebben door gegeven en met beide ouderhonden die drager zijn van dat witte gen heb je weer kans op Witte DuitseHerders) Max von Stephanitz was geen liefhebber van de kleur wit en het feit dat de grootvader van zijn Horand wit was vergat hij liever.Vanaf het begin werd de kleur wit verboden voor de fok. Er werd verteld dat Witte Duitse Herders zwak waren en doof en blindheid vererfde. Maar er werd nooit verteld dat er zware inteeld is gepleegd om de moderne Duitse Herder te verkrijgen.<\/p>\nDe WITTE DUITSE HERDERS HOND is in Nederland een zeldzame verschijning. Pas in 1991 werd de eerste officieel geregistreerd en in 1993 werd het eerste officieel geregistreerde Nederlandse nest geboren, thans lopen er zo’n 300 witten in ons land rond. Per abuis worden ze vaak Canadese of Amerikaanse Herder genoemd, maar het zijn echte DUITSE HERDERS alleen dan in een wit jasje. Volgens de door Duitsland opgestelde rasstandaard is de Duitse Herder een gekleurde hond en wordt gedeeltelijk of geheel wit als “fout” omschreven. Witte honden of honden met een witte aftekening worden in Duitsland dan ook door de rasvereniging voor de fokkerij uitgesloten. In Nederland kunnen rasverenigingen de fokkers geen fokverbod opleggen, maar toch zijn ook in ons land “de witten” door selectie van de ouderdieren langzaam maar zeker uit het Duitse Herder bestand verdwenen.In 1913 werd de German Shepherd Dog Club of America opgericht, met als Mrs.Halsted-Yates voortzitter F.Emkin 2e voorzitter en Mr.Troop secrtaris.<\/p>\n
Algemeen verschijningsbeeld<\/h3>\n\n- Gemiddeld groot stevig gebouwde gespierde hond<\/li>\n
- Robuuste kop \/ donkere neus \/ donkere ogen<\/li>\n
- Krachtige kaken<\/li>\n
- Krachtige \/ goed gespierde hals<\/li>\n
- Beharing stok \/ langhaar , kleur wit<\/li>\n
- Schofthoogte reu 60 tot 66 cm<\/li>\n
- Gewicht ongeveer 30 tot 40 kg<\/li>\n
- Schofthoogte teven 55 tot 60 cm<\/li>\n
- Gewicht ongeveer 22 tot 32 kg.<\/li>\n
- Gemiddelde leeftijd 13 jaar<\/li>\n<\/ul>\n<\/td>\n<\/tr>\n<\/tbody>\n<\/table>\n
Gezondheidsonderzoeken<\/h2>\n
In de loop der jaren is er veel veranderd in de fokkerij, als je het goed wilt doen doe je ook mee aan de trent van allerlei onderzoeken, je wilt als fokker graag een zo goed mogelijke hond afgeven aan de nieuwe eigenaar.
\nHeupdysplasie was altijd al een onderzoek die je moest doen om te mogen fokken, tegenwoordig is het ook een vereiste dat je op elleboogdysplasie test en dat er een MDR1 test wordt gedaan.<\/p>\n
Inmiddels worden onze honden ook allemaal getest op DM (degenerative myelopathy) en MH (malignant hyperthermia)<\/p>\n
Geschiedenis<\/h2>\n
<\/a>De Duitse Herdershond is al een heel oud ras, wat gefokt is voor verschillende doeleinden. Max von Stephanitz verveelde zich toen hij bij een militaire oefening op wacht moest staan. Hij observeerde een herder in het Rijngebied die met zijn honden de kudde schapen aan het hoeden was. Hij raakte diep onder de indruk van wat hij daar zag.
\nDe honden die door een bevel of een armbeweging een reusachtige schaapskudde bijeen wisten te brengen en begeleiden van de ene naar de andere plaats. Max besloot zich te verdiepen in deze honden en wilde ermee gaan fokken. De honden die hij daar zag waren zo verschillend; verschillend in uiterlijk en kleur. Er waren ruwharige, langharige, kortharige en zelfs een krulharige honden.<\/p>\nEn zo waren er ook verschillende kleurslagen van gitzwart tot wit, geel, wolfsgrauw,bruin, gestroomd, gespikkeld of effen. In 1882 werd er op detentoonstelling in Hannover eentweetal Duitse Herders voortgebracht. De wit grijze reu Kirass en de witte reu Greiff geboren in 1879.In de 19e eeuw was het normaal dat er verschillende kleuren voorkwamen, de herders in deze tijd waren vrij klein en stevig gebouwd. De kennel van Max von Stephanitz werd opgericht in de buurt van Grafath en “Haholz-Wieshof” was de kennelnaam.In 1899 zag Max von Stephanitz een hond die hem erg aansprak, Hektor vom Linksrhein, werd gekocht voor het bedrag van 200 Mark.Hektor kreeg een nieuwe naam “Horand von Grafrath”.
\n<\/a>Horand von Grafrath werd als eerste hond in het stamboek ingeschreven en kreeg achter zijn naam SZ 1 Schafferhunde Zuchtbuch 1). Zo werd hij stamvader van alle Duitse Herders en Witte Duitse Herders. Want Horand werd onherroepelijk verbonden aan de witte genen. Dit wil zeggen dat de Witte Duitse Herder geen mutatie zijn. (Een Duitse Herder in de kleur wit kan alleen maar wit zijn doordat zijn voorvaderen het gen wit hebben door gegeven en met beide ouderhonden die drager zijn van dat witte gen heb je weer kans op Witte DuitseHerders) Max von Stephanitz was geen liefhebber van de kleur wit en het feit dat de grootvader van zijn Horand wit was vergat hij liever.Vanaf het begin werd de kleur wit verboden voor de fok. Er werd verteld dat Witte Duitse Herders zwak waren en doof en blindheid vererfde. Maar er werd nooit verteld dat er zware inteeld is gepleegd om de moderne Duitse Herder te verkrijgen.<\/p>\nDe WITTE DUITSE HERDERS HOND is in Nederland een zeldzame verschijning. Pas in 1991 werd de eerste officieel geregistreerd en in 1993 werd het eerste officieel geregistreerde Nederlandse nest geboren, thans lopen er zo’n 300 witten in ons land rond. Per abuis worden ze vaak Canadese of Amerikaanse Herder genoemd, maar het zijn echte DUITSE HERDERS alleen dan in een wit jasje. Volgens de door Duitsland opgestelde rasstandaard is de Duitse Herder een gekleurde hond en wordt gedeeltelijk of geheel wit als “fout” omschreven. Witte honden of honden met een witte aftekening worden in Duitsland dan ook door de rasvereniging voor de fokkerij uitgesloten. In Nederland kunnen rasverenigingen de fokkers geen fokverbod opleggen, maar toch zijn ook in ons land “de witten” door selectie van de ouderdieren langzaam maar zeker uit het Duitse Herder bestand verdwenen.In 1913 werd de German Shepherd Dog Club of America opgericht, met als Mrs.Halsted-Yates voortzitter F.Emkin 2e voorzitter en Mr.Troop secrtaris.<\/p>\n
Gezondheidsonderzoeken<\/h2>\n
In de loop der jaren is er veel veranderd in de fokkerij, als je het goed wilt doen doe je ook mee aan de trent van allerlei onderzoeken, je wilt als fokker graag een zo goed mogelijke hond afgeven aan de nieuwe eigenaar.
\nHeupdysplasie was altijd al een onderzoek die je moest doen om te mogen fokken, tegenwoordig is het ook een vereiste dat je op elleboogdysplasie test en dat er een MDR1 test wordt gedaan.<\/p>\n
Inmiddels worden onze honden ook allemaal getest op DM (degenerative myelopathy) en MH (malignant hyperthermia)<\/p>\n
Geschiedenis<\/h2>\n
En zo waren er ook verschillende kleurslagen van gitzwart tot wit, geel, wolfsgrauw,bruin, gestroomd, gespikkeld of effen. In 1882 werd er op detentoonstelling in Hannover eentweetal Duitse Herders voortgebracht. De wit grijze reu Kirass en de witte reu Greiff geboren in 1879.In de 19e eeuw was het normaal dat er verschillende kleuren voorkwamen, de herders in deze tijd waren vrij klein en stevig gebouwd. De kennel van Max von Stephanitz werd opgericht in de buurt van Grafath en “Haholz-Wieshof” was de kennelnaam.In 1899 zag Max von Stephanitz een hond die hem erg aansprak, Hektor vom Linksrhein, werd gekocht voor het bedrag van 200 Mark.Hektor kreeg een nieuwe naam “Horand von Grafrath”. De WITTE DUITSE HERDERS HOND is in Nederland een zeldzame verschijning. Pas in 1991 werd de eerste officieel geregistreerd en in 1993 werd het eerste officieel geregistreerde Nederlandse nest geboren, thans lopen er zo’n 300 witten in ons land rond. Per abuis worden ze vaak Canadese of Amerikaanse Herder genoemd, maar het zijn echte DUITSE HERDERS alleen dan in een wit jasje. Volgens de door Duitsland opgestelde rasstandaard is de Duitse Herder een gekleurde hond en wordt gedeeltelijk of geheel wit als “fout” omschreven. Witte honden of honden met een witte aftekening worden in Duitsland dan ook door de rasvereniging voor de fokkerij uitgesloten. In Nederland kunnen rasverenigingen de fokkers geen fokverbod opleggen, maar toch zijn ook in ons land “de witten” door selectie van de ouderdieren langzaam maar zeker uit het Duitse Herder bestand verdwenen.In 1913 werd de German Shepherd Dog Club of America opgericht, met als Mrs.Halsted-Yates voortzitter F.Emkin 2e voorzitter en Mr.Troop secrtaris.<\/p>\n![\"Geschiedenis](\"http:\/\/erijane.keraweb.nl\/wp-content\/uploads\/2014\/02\/5.1.2-geschiedenis.jpg\")
<\/a>De Duitse Herdershond is al een heel oud ras, wat gefokt is voor verschillende doeleinden. Max von Stephanitz verveelde zich toen hij bij een militaire oefening op wacht moest staan. Hij observeerde een herder in het Rijngebied die met zijn honden de kudde schapen aan het hoeden was. Hij raakte diep onder de indruk van wat hij daar zag.
\nDe honden die door een bevel of een armbeweging een reusachtige schaapskudde bijeen wisten te brengen en begeleiden van de ene naar de andere plaats. Max besloot zich te verdiepen in deze honden en wilde ermee gaan fokken. De honden die hij daar zag waren zo verschillend; verschillend in uiterlijk en kleur. Er waren ruwharige, langharige, kortharige en zelfs een krulharige honden.<\/p>\n
\n<\/a>Horand von Grafrath werd als eerste hond in het stamboek ingeschreven en kreeg achter zijn naam SZ 1 Schafferhunde Zuchtbuch 1). Zo werd hij stamvader van alle Duitse Herders en Witte Duitse Herders. Want Horand werd onherroepelijk verbonden aan de witte genen. Dit wil zeggen dat de Witte Duitse Herder geen mutatie zijn. (Een Duitse Herder in de kleur wit kan alleen maar wit zijn doordat zijn voorvaderen het gen wit hebben door gegeven en met beide ouderhonden die drager zijn van dat witte gen heb je weer kans op Witte DuitseHerders) Max von Stephanitz was geen liefhebber van de kleur wit en het feit dat de grootvader van zijn Horand wit was vergat hij liever.Vanaf het begin werd de kleur wit verboden voor de fok. Er werd verteld dat Witte Duitse Herders zwak waren en doof en blindheid vererfde. Maar er werd nooit verteld dat er zware inteeld is gepleegd om de moderne Duitse Herder te verkrijgen.<\/p>\n